Çocuklarda Özgüven Nedir? Özgüven aslında çocuklukla gelişen bir değerdir. Tanım olarak bakıldığında kendimize kendimizin verdiği değer olarak kabul edilebilir. Belirli kişisel özelliklerimizi beğenmemek bizi zamanla zedeler ve ruhsal sağlığımız bozulur. Bu durum hızla bizi özgüvensizliğe yöneltir.
Özgüveni Olmayan İnsanlar Nasıl Anlaşılır?
- Özgüveni olmayan kişiler, kendileri ile olumsuz bakış açısına sahiptir.
- Kendini her ortamda kötü hisseder ve mutlu değildir.
- Kendisi ile barışık değildir,
- Kendinden yapacaklarından ve yeteneklerinden emin değildir bu durum onu yaptığı işte bile ürkek yapmaktadır,
- Kendi yapabileceğine inanmadığından başka insanları taklit eder ve özgün başarı yakalayamazlar,
- Karar vermekte güçlük yaşarlar bunun başlıca nedeni, yanlış yapmaktan korkmaktır,
- Yeni insanlarla tanışmaktan ve yeni ortamlardan korkarlar,
- Sürekli olarak kendileri ile ilgilenilmesini isterler ve hayatlarında ileri derecede kıskançlık vardır,
- Olumsuzlukları o kadar düşünürler ki başkalarına asla güvenmezler,
- Sorunlarla baş edemez ve depresyon yaşarlar.
Özgüveni olan insanlar, olumlu ve olumsuz yönlerini iyi bilen, kendini geliştiren, yeniliklere açık, hedefleri olan, insanlar ve kendisi hakkında pozitif düşünen insanlardır.
Çocuklarda Özgüven Nedir?
Çocukluk hayatında şekillenen özgüven sayesinde kişi mutlu ve uyumlu olur. Özgüveni eksik olan çocuklar, yetenek gelişimi, ifade zorluğu ve girişimci olamazlar. Eleştiriden korktuklarından becerilerini ortaya koyamazlar. Bedensel ve zihinsel ve ruhsal gelişimleri yavaşlar ve geri kalan başarısız çocuklar olurlar. Bu nedenle çocukluk çağında özgüven oluşmalı ve aile tarafından mutlaka verilmelidir.
Çocuklarda Özgüven Nasıl Gelişir?
Özgüven anne ve babanın tutum ve davranışları ile çocuğa verilir. Özgüven oluşması için, okulun, öğretmenlerin ve arkadaşların da etkisi vardır.
Bu nedenle anne ve baba çocuğun gelişimi için rahat ve özgür bir ortam oluşturmalıdır. Çocuğa yapılacak olan eleştiriler asla çocuğun kişiliğine değil yapılan yanlışları ve hataları düzeltmek amaçlı olmalıdır. Aile çocuğun yetenekleri konusunda beklentilere girmemelidir. Çocuk asla başkaları ile mukayese edilmemeli ve kendini ifade etmesine izin verilmelidir. Anne ve baba her durumda ç.ocuğunu sevmeli ve bu sevgiyi ona hissettirmelidir. Anne ve baba çocuğa özgüvenli hareket etmeli ve bu kararlı tutumla ona örnek olmalıdır. Aile içinde şiddet ve sözlü şiddet asla çocuğa veya diğer aile fertlerine uygulanmamalıdır. Çocuklara yaşlarına uygun sorumluluklar verilmeli ve yaptığı her olumlu olay mutlaka övülerek onun girişimciliği desteklenmelidir.